یکی همیشه هست که عاشق منه، نگام که می کنه پلک نمی زنه!

یکی باید باشه حتما!

یکی که همین که ته رنگ نگاهت ابری شد، بدون این که ازت توضیحی بخواد یا بهت گیر بده، دو تا شربت بهار نارنج درست کنه و بده دست خستیگیات.

یکی که حواسش به تاریخ گرفتن دلت باشه! وقتی وقتش رسید، بی هیچ حرفی کنارت بشینه و بذاره هر چه قدر که دلت می خواد بهش غر بزنی و اصلا هم مسخره بازی در نیاره!

یکی که هر وقت بدون دلیل هوای گریه داری، شونه ش در دسترس ترین جای ممکن باشه و دست مهربونش، نوازشگرترین دست دنیا؛ و هی تند و تند سرت رو ببوسه و بگه آروم باش. آروم باش. ولی هر چه قدر هم آروم نشی، حوصله ش سر نره و آغوشش رو ازت نگیره.

یکی باید باشه حتما!

یکی که بتونی بی دغدغه براش از همه روزهایی تلخی که پشت سر هم میان و میرن بگی... که هی نگه محکم باش، نگه صبور باش، نگه گریه نکن، حتی نگه منتظر روزهای خوب باش!

یکی که بتونی از احمقانه ترین فکرهات، بلندپروازانه ترین خواسته هات، آبروبرترین  سوتی هات، بچگانه ترین ترسها و نگرانیهات و حتی شرم آورترین خیالهات براش بگی و اون فقط یه جور خیلی خاصی که توصیف کردنی نیست نگات کنه و برات بگه که خودش هم از همین فکرها، همین خواسته ها، سوتی ها، ترسها، نگرانی ها و خیالها داشته و داره.

یکی باید باشه حتما!

یکی که از ته ته ته دلت بتونی بهش اعتماد کنی. که مطمئن باشی هیچ وقت، هیچ کجا، در هیچ شرایطی، بهت نارو نمی زنه. که بدونی از هر خوبی که به دستش می رسه یه کمی رو برای تو نگه می داره. 

یکی که دلواپس تنهاییها و خستگیهات باشه؛ ولی جنس دلواپسیهاش با جنس دلواپسیها مامان فرق کنه. دلواپسیهای مامان، به آدم آرامش میده ولی ته تهش عذاب وجدان می گیری که باز هم شدی باری به دوشش، بی این که هیچ وقت هیچ وقت تونسته باشی یه ذره از محبتهاش رو جبران کنی!

یکی باید باشه حتما!

یکی که جلوش مجبور نباشی نقش بازی کنی. نه نقش آدم شاد و بی خیال رو، وقتی که غمگین و رنجیده ای؛ نه نقش ادم محکم و صبور رو، وقتی رو خودت آوار شدی، نه نقش آدم با کلاس و عصا قورت داده رو وقتی دلت می خواد از ته دلت بخندی!

یکی که دلش برای همین جوری بودنت بره. که حتی یه جوری بودنهات رو دوست داشته باشه. 

یکی که همیشه منتظرت باشه. که پایه ی بیرون رفتنهای یهویی، به دل کوه زدنهای یهویی، مسافرتهای یهویی، و همه ی یهویی های بی قید و بندی باشه که یهویی از وسط خستگی کار و درس و پایان نامه سرک می کشن و دلت رو با خودشون می برن.

یکی باید باشه حتما! 

یکی شبیه تو!

یکی از جنس تو!

اصلا خود تو!

تو باید باشی حتما!

+ این پست هیچ مخاطب خاصی واقعی و خیالی ندارد! فقط احساسی ساده است که از یک اتفاق خیلی معمولی برآمده و اصلا ارتباط مستقیمی هم به آن اتفاق ندارد!

+ «یکی» که باید باشد حتما، نیازی نیست غیرهمجنس باشد حتما!

+ «یکی باید باشه حتما» عبارتی است که از نیکولا یاد گرفته ام! و عنوان، شعر قشنگی است که فکر کنم لهراسبی خوانده است.