«دختر باس...» و درد!

چه کسی گفته است دختر «باید» لاک بزند و از خودش کلی طلا یا جینگولیجات آویزان کند و خودش هم آویزان این و آن باشد و هی شکست عشقی بخورد و وقتی افسرده شد موهایش را از بیخ و بن کوتاه کند؟؟؟!!!

من هم دخترم... بدون ناخنهای رنگی، بی علاقه به طلا و جینگولیجات، غیرآویزان و در نتیجه بدون سابقه حتی یک عدد شکست عشقی! موقع افسردگی هم، مثل همه مواقع دیگر، صبح به صبح موهایم را برس می کشم، مقنعه ام را سر می کنم و میروم سر کار. چیزی هم از دخترانه هایم، از لطافتها و ظرافتهایم، از احساسات رقیق و عمیقم کم نمی شود!

هی به خودتان تلقین نکنید که دختر «باید» این طوری باشد یا آن طوری! نگذارید هی این چرندیات را به خوردتان بدهند تا جذب ذهنتان شود. دختر باید خودش باشد!

خودتان باشید و آن وقت اگر خودتان لاک دوست داشتید بزنید و فرت و فرت جینگولیجات بخرید و حتی اگر لازم دیدید آویزان این و آن بشوید و هر وقت حسش بود، شکست عشقی بخورید، اما به روش خودتان! و اگر خودتان هوس کردید موهایتان را پسرانه کوتاه کنید و یادتان باشد برای این کار لازم نیست منتظر بمانید تا افسرده شوید! و لازم نیست هر دختر دیگری هم همین کارها را بکند!

و شما حق دارید، اگر دلتان خواست، ناخنهایتان را کوتاه کنید و دست به ابروها و رنگ خدادادی موهایتان نزنید و برای خودتان ادکلن مردانه ای را که به نظرتان خوشبو است بخرید و صدایتان را کش ندهید و کلمات را به طور درست، طبق استانداردهای زبان فارسی تلفظ کنید و بدون قر و قنبیل اضافه راه بروید و فقط یک یا دو دست لباس مجلسی داشته باشید که تا به حال در بیش از بیست و سه جشن نامزدی و عقد و عروسی و طلاق و تولد و مهمانی پوشیده اید و عشق عروسک خرسی بزرگ نباشید و هدیه گرفتن در روز زن و دختر و تولد و عید و ولنتاین را لوس بازی بدانید و از آن استقبال نکنید و ساندویچتان را در حضور دیگران، دولپی بخورید و توی کیفتان آینه نداشته باشید و خودتان را در هر آینه و در و پنجره ای چک نکنید و فقط روزهایی که حسش هست و دلتان خواست آرایش کنید و از دستشویی های عمومی، برای آن کاربرد اصلی اش، بیشتر از تجدید آرایش استفاده کنید و روز قرارتان حتی یک کرم نرم کننده یا ضدآفتاب هم به صورتتان نزنید و در مهمانی، به جای دامن کوتاه چین دار و تاپ صورتی جیغ و کفشهای پاشنه بلند، پیراهن یقه مردانه ی سفید و شلوار جین ساده و کفش اسپورت بپوشید و آن قدر گوشوار نیندازید که سوراخ گوشتان کم کم بسته شود و از کنار هر سوسک و عنکبوت و مورچه ای بی تفاوت یا با لبخند آبی (به جای جیغ بنفش) رد شوید و موقع عصبانیت خودتان را کنترل نکنید و کوتاه نیایید و جیغ بزنید و فحش رکیک بدهید و اگر زورتان می رسد دست بزن داشته باشید و...

و خلاصه این که شما می توانید (و حق دارید) هر جوری باشید که دلتان می خواهد، حتی اگر یک جوری به نظر برسید! فقط تو را به خدا آن جوری نباشید که دیگرانی که هیچ کس نمی داند چه کسانی هستند قالبش را برایتان زده اند. خودتان باشید... خود خود خودتان...

+ به خود نگیرید اما به نظرم آویزان کردن طلا و جینگولیجات و آرایش کردنهایمان، شبیه رسمهای سرخپوستی است مخصوصاسوراخ کردن گوش و گوشواره انداختن که دیگر از آن کارهاست! البته این به این معنی نیست که من به رسوم سرخپوستیمان پشت کرده ام ها! =)