چرا زن باید/ نباید شاغل باشد؟!

با این موضوع که اکثر ما خانم ها، سر کار رفتن را حق مسلم خودمان می دانیم و هزار و یک دلیل منطقی و غیرمنطقی هم برایش داریم کاری ندارم! هر چند این موضوع هم جای بحث و بررسی بسیار دارد. اما قصد من از نوشتن این پست چیز دیگری است.

حتما شما هم دیده اید مردهای خوش اشتهایی را که از همان ب بسم ا... به دنبال دختری می گردند که شاغل باشد و اصلا شغل و درآمد دختر جزء معیارهای اصلی ازدواجشان است! از آن طرف، مردهایی هم هستند که همین که دختری بگوید می خواهد سر کار برود می روند و پشت سرشان را هم نگاه نمی کنند. هر کدام از این دو دسته هم دلایل خودشان را دارند و حالا من دوست دارم این دلایل را بدون شعار دادن و طبق چیزی که واقعا ته دلشان می گذرد، بدانم!

البته تعداد خوانندگان آقا در این وبلاگ انگشت شمار است، اما شاید اگر خوانندگان خاموش و خوانندگان رهگذری هم به آنها اضافه شوند بد نباشد!

دوست دارم بدانم صرفه نظر از این که همسرتان شاغل هست یا نیست، میل قلبی تان در این مورد چیست؟ دوست دارید شاغل باشد یا نباشد؟ اگر مجرد هستید قلبا دوست دارید با دختر شاغل ازدواج کنید یا غیرشاغل؟ چرا؟ برای من پاسخهایتان به این «چرا» مهم و جالب است، نه این که غالب مردها همسر شاغل دوست دارند یا غیرشاغل! =)

خانمها هم شاید بتوانند به این سوال از دید همسر، پدر، برادر و خواستگارها و بقیه مردهای دور و برشان جواب بدهند. البته منظور من دیدگاه آقایان در مورد اشتغال یا عدم اشتغال همسر خودشان (یا همسر آینده شان) است نه به طور کلی در مورد اشتغال زنان!

+ بعدا نوشت: حتی اگر به این سوال به صورت خصوصی یا ناشناس هم جواب بدهید قبول است!