دنیای غریبی است

شب با چشمهای سرخ و خیس بخوابی و دلت بیداری نخواهد...

صبح با یک بغل لبخند بیدار شوی و تا شب نگران هیچ چیز نباشی...

شب یک بی تفاوتی سنگین تو را در آغوش بگیرد...

بفهمی که سنگ شده ای...

سنگ شدنت را دوست داشته باشی...